Έβαλα δυο σύντομα σχόλια στο Facebook σε σχέση με τις εκλογές, τα οποία περιλαμβάνω σε αυτή την ανάρτηση περισσότερο για αρχειακούς σκοπούς. Βάζω link στους τίτλους.

29/4 για την επιλογή τεχνοκρατών ως υποψηφίων

Τότε που ελπίζαμε ακόμα σε λύση, βρισκόμαστε σε διάφορες ομάδες λίγο-πολύ τα ίδια άτομα που υποστηρίζαμε ενεργά την επανένωση του τόπου σε ρεαλιστική/εφικτή βάση. Τότε είχαμε επαφές με διάφορους πολιτικούς και άλλους εμπλεκόμενους στις διαπραγματεύσεις, στα πλαίσια των οποίων βρεθήκαμε και με έναν από τους επίδοξους υποψηφίους για την προεδρία, του οποίου το όνομα παίζει τελευταία στα μέσα ενημέρωσης. Μας τα είπε πολύ ωραία, ουσιαστικά αυτά που θέλαμε να ακούσουμε. Μια βδομάδα μετά μιλούσα με οικογενειακούς φίλους που βρίσκονται στην αντίπερα όχθη, ας πούμε ότι είναι της «σκληρής γραμμής» στο κυπριακό όπως εκφράζεται με κάποιες παραλλαγές από ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΛΑΜ κτλ. Οι φίλοι αυτοί περιέγραφαν πόσο εντυπωσιασμένοι ήταν από μια ομιλία του ίδιου ατόμου δυο-τρεις μέρες μετά που τον είχαμε δει εμείς. Προφανώς και δεν θα έπρεπε να είμαστε «ευχαριστημένοι» και οι δυο.

Διάφοροι από τους υποψήφιους ήταν θωρακισμένοι πίσω από τεχνοκρατικές θέσεις που τους επέτρεψαν να χτίσουν ένα θετικό προφίλ, χωρίς όμως να χρειαστεί ποτέ να εκφέρουν απόψεις για τα κύρια θέματα που αφορούν τους πολίτες. Αυτό θα αλλάξει όσο κοντεύουμε στις εκλογές και θα επηρεάσει τους ψηφοφόρους. Γι’ αυτό καλό θα ήταν να κρατάμε μικρό καλάθι όσον αφορά τις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονται τις τελευταίες μέρες καθώς και να μην ξεχνάμε τι έδειχναν οι δημοσκοπήσεις για τις προηγούμενες προεδρικές εκλογές.

30/4 για την ενδεχόμενη υποστήριξη Μαυρογιάννη από ΑΚΕΛ

Η ψιθυρολογία θέλει το ΑΚΕΛ να επεξεργάζεται την πιθανή υποψηφιότητα του Ανδρέα Μαυρογιάννη. Πέραν της οποίας συζήτησης για τις ικανότητες και τις πολιτικές θέσεις του συγκεκριμένου διπλωμάτη, για τις οποίες κάποιος μπορεί να έχει θετική ή αρνητική – ενδεχομένως και αδιάφορη – εκτίμηση, τίθεται θεωρώ ένα σημαντικό θέμα που θα έπρεπε εκ προοιμίου να τον αποκλείσει ως πιθανό υποψήφιο υποστηριζόμενο από το ΑΚΕΛ.

Εξηγούμαι. Στον πρώτο γύρο των εκλογών, το ΑΚΕΛ θα έχει να αναμετρηθεί για την πρόκριση στον δεύτερο γύρο κυρίως με τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Δεδομένου του ότι ως τεχνοκράτης ο Νίκος Χριστοδουλίδης δεν έχει εκφέρει ιδιαίτερες απόψεις για τα πλείστα θέματα που αφορούν τους πολίτες, το κύριο «όπλο» του ΑΚΕΛ θα είναι οι θέσεις και οι χειρισμοί του συγκεκριμένου στο κυπριακό, και ιδιαίτερα οι ευθύνες που διάφοροι του καταλογίζουν για το ναυάγιο στο Κραν Μοντάνα.

Έχοντας όμως ένα υποψήφιο που ήταν συμμέτοχος στις διαπραγματεύσεις, αφαιρείται το όποιο ηθικό πλεονέκτημα του κόμματος της αριστεράς και εξουδετερώνεται το κύριο «όπλο» που έχει στα χέρια του, ελαχιστοποιώντας έτσι τις πιθανότητες πρόκρισης του δικού του υποψηφίου στο δεύτερο γύρο. Άρα καθαρά και μόνο από άποψη τακτικής, το ΑΚΕΛ θα έπρεπε να αποκλείσει τον έμπειρο διπλωμάτη ως επιλογή υποψηφίου.