Μίσθια δουλειά, σωροί χαρτιών, έγνιες μικρές και λύπες
άθλιες με περιμένανε σήμερα καθώς πάντα.
Μόνο είδα, φεύγοντας πρωί, στην πόρτα μου τουλύπες
τα ρόδα, και γυρίζοντας έκοψα μια γιρλάντα

– Καρυωτάκης

(… κάτι για να μας θυμίζει ότι δεν είμαστε φτιαγμένοι από μπετόν)